Συγκίνηση και ενθουσιασμό προκάλεσαν οι εκδηλώσεις του Μουσείου της Χαιρώνειας «Στο φως του φεγγαριού».
Απτό αποτέλεσμα η καλλιτεχνική έκφραση δύο φίλων μας.
Ο αρχαιολόγος Γιάννης Φάππας μας έστειλε τη φωτογραφία που βλέπετε παραπάνω και η φίλη Μαρία Σκουρολιάκου από την Αμφίκλεια το ποιητικό κείμενο που ακολουθεί.
Απτό αποτέλεσμα η καλλιτεχνική έκφραση δύο φίλων μας.
Ο αρχαιολόγος Γιάννης Φάππας μας έστειλε τη φωτογραφία που βλέπετε παραπάνω και η φίλη Μαρία Σκουρολιάκου από την Αμφίκλεια το ποιητικό κείμενο που ακολουθεί.
ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟ ΛΕΟΝΤΑ
ΕΝ ΧΑΙΡΩΝΕΙΑ
ΕΝ ΧΑΙΡΩΝΕΙΑ
Μες τις εσχατιές του σήμερα είναι κάτι στιγμές που η ομορφιά ανεβαίνει στα μέτρα του ανθρώπου . Φως αδαπάνητο , κρατημένο σα λευκό των αγαλμάτων , σε πτυχές Παριανού μαρμάρου , σε σκύφους και αμφορείς , σε κύλικες και σε κτερίσματα της αναλλοίωτης αγάπης .
0 πόνος άχρονος κι η καρδιά εκκρεμές στην αρχέγονη λατρεία της ζωής ,δρασκελάει τις απώλειες .
Ένα λιοντάρι στη Χαιρώνεια, ασκαρδαμυκτί στην πανσέληνο του Αυγούστου ,να λούζεται στο νερό των αιώνων σε μνήμες και θυσίες . Να εποπτεύει τους χρησμούς του Δελφικού Μαντείου ο Πλούταρχος με των χρησμών το νάμα .
Η μοναξιά των μνημείων ζεσταίνει την ερημιά των ανθρώπων κι η μουσική ελευθερώνει αίολο δάκρυ. Μοιράζεται η ομορφιά σε αντίδωρα μουσικής . Το αχ βρίσκει τη θέση του για το άδειο των ημερών. Της απλότητας τα γιατί στοιχίζονται απέναντι στις μαγικές φωνές που καλούν ενώνοντας το χτες με το τώρα σε νότες καημού .
Αχ ο πολιτισμός είναι το δικαίωμα της αξιοπρέπειας , οι ηχηρές σιωπές των ιερών .
Ελλάδα , πληγή μου !
Τα μάτια των παιδιών ζητούν απόκριση .Γι αυτή την ομορφιά που τόσο άδικα τους κλέβουν κάθε μέρα και που βαθιά στο χρόνο οι εγγυήσεις της σοφίας χάραξαν .
Εκεί , στη Χαιρώνεια , πανσέληνη η ιστορία απαντάει Δελφικά :
‘’ Μη αποδειλιών ‘’ , ‘’ Ευσέβειαν φυλάττειν ‘’ , ‘’ Ύβριν αμύνου ‘’, ‘’ Ύβριν μίσει ‘’
0 πόνος άχρονος κι η καρδιά εκκρεμές στην αρχέγονη λατρεία της ζωής ,δρασκελάει τις απώλειες .
Ένα λιοντάρι στη Χαιρώνεια, ασκαρδαμυκτί στην πανσέληνο του Αυγούστου ,να λούζεται στο νερό των αιώνων σε μνήμες και θυσίες . Να εποπτεύει τους χρησμούς του Δελφικού Μαντείου ο Πλούταρχος με των χρησμών το νάμα .
Η μοναξιά των μνημείων ζεσταίνει την ερημιά των ανθρώπων κι η μουσική ελευθερώνει αίολο δάκρυ. Μοιράζεται η ομορφιά σε αντίδωρα μουσικής . Το αχ βρίσκει τη θέση του για το άδειο των ημερών. Της απλότητας τα γιατί στοιχίζονται απέναντι στις μαγικές φωνές που καλούν ενώνοντας το χτες με το τώρα σε νότες καημού .
Αχ ο πολιτισμός είναι το δικαίωμα της αξιοπρέπειας , οι ηχηρές σιωπές των ιερών .
Ελλάδα , πληγή μου !
Τα μάτια των παιδιών ζητούν απόκριση .Γι αυτή την ομορφιά που τόσο άδικα τους κλέβουν κάθε μέρα και που βαθιά στο χρόνο οι εγγυήσεις της σοφίας χάραξαν .
Εκεί , στη Χαιρώνεια , πανσέληνη η ιστορία απαντάει Δελφικά :
‘’ Μη αποδειλιών ‘’ , ‘’ Ευσέβειαν φυλάττειν ‘’ , ‘’ Ύβριν αμύνου ‘’, ‘’ Ύβριν μίσει ‘’
6 Αυγούστου 2009
Μαρία Σκουρολιάκου
Μαρία Σκουρολιάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου