24 Δεκ 2010

Η νύχτα των Χριστουγέννων

Σας παρουσιάζουμε τρεις μεγάλους ερμηνευτές να τραγουδούν την «Άγια νύχτα».
Ο καθένας μας σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς απολαμβάνοντας τη καλλιτεχνική αρτιότητα της μελωδίας ας κλείσει τα μάτια κι ας κάνει μια ευχή στη δικιά του, τη ξεχωριστή, ΑΓΙΑ ΝΥΧΤΑ.
Γιατί όπως είπε ο νομπελίστας ποιητής Ι. Μπρόντσκι (1940-1996)

«Νόημα δε δίνει στη ζωή ό,τι υπάρχει,
η πίστη μόνο σ’ ό,τι πρέπει να υπάρξει.»

Καλά Χριστούγεννα
Χρόνια πολλά
.
Frank Sinatra - Silent Night, Holy Night

Elvis Presley - Silent Night

Mahalia
Jackson - Silent Night, Holy Night

14 Δεκ 2010

Ο Βαγγέλης Γερμανός στην Αστραδενή την Παρασκευή 17-12-2010

Θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε ένα εφ’ όλης της ύλης οδοιπορικό στην προσωπική του δισκογραφία, από τα παλιά και αγαπημένα, στα σημερινά και ακόμη ανέκδοτα τραγούδια του, με σφήνες από τη μαθητεία του στο Ρεμπέτικο και αιχμές από τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα του rock, του blues, της jazz, του Latin και γενικότερα της μουσικής του καιρού μας. 
Ο Βαγγέλης Γερμανός είναι ένας μαθηματικός του συναισθήματος. Στα τραγούδια του λύνει με ακρίβεια τις εξισώσεις και τους γρίφους που ταλαιπωρούν την ύπαρξη μας. Χωρίς να χάνει την πίστη του στον άνθρωπο και στην αλλαγή προς το καλύτερο, ζωγραφίζει με τελείως προσωπικό τρόπο τη σημερινή πραγματικότητα με εργαλεία του την απλότητα, την αμεσότητα και μοναδική περιγραφική δύναμη. Αντλεί επιρροές από τη μεγάλη πολιτισμική έκρηξη της δεκαετίας του 60. Γράφει στίχους, τους ντύνει μελωδικά και αρμονικά, παίζει κιθάρα και ερμηνεύει ο ίδιος τα τραγούδια του, μπλέκοντας δεξιοτεχνικά τα προσωπικά του πάθη με τα προβλήματα των καιρών, την άλωση των συνειδήσεων, την ξέφρενη ανάπτυξη της τεχνολογίας, την καταστροφή της φύσης, την έλλειψη ελεύθερου χρόνου.
 Ο Βαγγέλης Γερμανός γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Ξεκινά μαθήματα κιθάρας από 11 χρονών και στα γυμνασιακά του χρόνια συμμετέχει τραγουδώντας και παίζοντας κιθάρα σε ροκ σχήματα. Το επαγγελματικό του βάπτισμα γίνεται στη Θεσσαλονίκη όπου σπουδάζει μαθηματικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Από τότε δείχνει τον προσωπικό του χαρακτήρα στη μουσική, ερμηνεύοντας μπαλάντες και blues, αλλά κυρίως τα πρώτα δικά του τραγούδια (μουσική και στίχους). 
Το 1971 συνεχίζει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Αθήνας, ανοίγοντας τους ορίζοντες της καλλιτεχνικής του καριέρας στο Rodeo, το Κύτταρο και την Πλάκα με ατομικές παρουσιάσεις ή δίπλα σε καλλιτέχνες όπως η Μαρίζα Κωχ, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Τάσος Χαλκιάς, οι Poll, κ.α., δίνοντας το προσωπικό του στίγμα στην Ελληνική ροκ σκηνή.
Στο διάστημα 1975 – 1980 παίρνει το πτυχίο του, τελειώνει τη στρατιωτική του θητεία, διδάσκει μαθηματικά και ιδιαίτερα μαθήματα κιθάρας χωρίς να σταματήσει να γράφει τραγούδια.  
Το 1981 αρχίζει την προσωπική του δισκογραφία με το δίσκο Τα Μπαράκια.
Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια συνεχίζει να δίνει συναυλίες στην Ελλάδα, στην Κύπρο και στο εξωτερικό (Στοκχόλμη, Λονδίνο, Βρυξέλλες, Νέα Υόρκη…) με το συγκρότημά του ή μετά από πρόσκληση για συνεργασία με καταξιωμένους Έλληνες και ξένους συναδέλφους.
Σημαντικότερες ελληνικές συμμετοχές:
1) 1971-1972 με τον Δ. Σαββόπουλο.
2) 1984 και 1989 με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη.
3) 1999-2000 με την Αρλέτα.
 Σημαντικότερες διεθνείς συμμετοχές:
1) 1982-1983 με τον Μάνο Χατζιδάκι ( Μουσικοί Αγώνες Κέρκυρας και Μουσικός Αύγουστος Κρήτης. )
2) 1994 με τον Bob Dylan.
3) 1998 με τον Εric Barton.
4) 2000 με την Susan Vega. 
Η ιδιαιτερότητά του, σαν μουσική προσωπικότητα και το έργο του, είναι η αιτία που οι παραπάνω διεθνείς τραγουδοποιοί τον προσκαλούν να μοιραστεί μαζί τους τη σκηνή, ενώ συγχρόνως έχει ανοίξει το δρόμο για μια νέα φουρνιά Ελλήνων τραγουδοποιών.
Σκεπτικιστής και επί της ουσίας, απομονώνεται και αναδημιουργεί το έργο του συγγράφοντας τις σκέψεις του γύρω από τη μουσική, τον άνθρωπο και την κοινωνία. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες.
Ανήσυχος και πολυτάλαντος εμφανίζεται και στο χώρο της υποκριτικής πρωταγωνιστώντας στην ταινία ΒΑΡΙΕΤΕ του Νίκου Παναγιωτόπουλου και στην ταινία του Αντώνη Κόκκινου με τίτλο Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ.
Το 1986 έγραψε τη μουσική για τις «ΝΕΦΕΛΕΣ» του Αριστοφάνη που ανέβασε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Επίσης έχει πρωταγωνιστήσει σε τρία σίριαλ (ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΙ ΑΚΡΟΒΑΤΕΣ, ΓΛΥΚΟΞΙΝΟ ΚΡΑΣΙ, ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ) και αρκετές τηλεταινίες. Παράλληλα, ζωγραφίζει έχοντας δημιουργήσει κι εκεί ένα προσωπικό ύφος με έντονα χρώματα και αφαίρεση που βασίζεται σε μαθηματικούς τύπους τους οποίους αναλύει με την γραμμή και τις ποσότητες των χρωμάτων. Το ζωγραφικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε διάφορα κέντρα τέχνης.
Ώριμος πλέον, επιστρέφει στις ρίζες του και στην μουσική των παιδικών του χρόνων, στην Καστέλα του Πειραιά, ενσωματώνοντας ενσυνείδητα στο έργο του ήχους ρεμπέτικους, αποσπάσματα γνωστών λαϊκών τραγουδιών και rhythm and blues. Χρωματίζει τα τραγούδια του με ροκ, λάτιν, φλαμέγκο και έθνικ αποχρώσεις, δίνοντας σε κάθε δίσκο του ξεχωριστό χαρακτήρα.
Έχει εκδώσει συνολικά 13 άλμπουμ με δικούς του στίχους, μουσική και ερμηνεία:
1. ΤΑ ΜΠΑΡΑΚΙΑ 1981
2. ΕΡΩΤΙΚΟ ΚΟΥΡΔΙΣΜΑ 1982
3. ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΜΑ 1984
4. ΧΑΔΙΑ ΚΑΙ ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ 1985
5. ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ 1986
6. ΕΡΩΤΟΛΟΓΑ 1988
7. ΓΙΟΥΠΙ – ΓΙΑ 1989
8. Ο ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΣ ΣΟΥ 1992
9. ΑΣΚΗΣΕΙΣ 1994
10. ΤΑ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΑ 1998
11. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ 2000
12. ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΝΗΣΙ 2005
13. ΚΑΜΙΚΑΖΙ 2007

10 Δεκ 2010

Ένα πολιτικό μυθιστόρημα για την τρομοκρατία στον καιρό μας στο ΕΜΒΟΛΙΜΟΝ τη Δευτέρα 13-12-10

Μια ιστορία για την αέναη ανανέωση των διακόνων της εξουσίας. Για τους τρελαμένους εραστές της. Για εκείνους που, ως εξεγερμένοι μπουρλοτιέρηδες και υμνητές της ολοκληρωτικής καταστροφής της, εθελοντικώς προσέρχονται στα θυσιαστήρια, τα καθ’ οδόν προς τη λατρεία της ευρισκόμενα. Για τα εθελόδουλα τάγματα των αναλισκομένων και ουδέποτε αφανιζομένων «εχθρών» της. Για την οδό προς τον επίγειο παράδεισο, με την αποφορά της καμένης σάρκας και των συρματοπλεγμάτων, αναγκαίων για την προστασία της επί γης ευτυχίας.  
Ένα μικρό σχόλιο σ’ ένα μεγάλο θέμα.
Ένα πολιτικό μυθιστόρημα για την τρομοκρατία στον καιρό μας
την Δευτέρα 13/12/2010 στο Εμβόλιμον
στα Άσπρα Σπίτια της Παραλίας Διστόμου

9 Δεκ 2010

Αφιέρωμα στην Κρητική μούσα την Παρασκευή 10-12 στο Art Cafe Αστραδενή



Με στίχο
Με σχόλιο
Με τραγούδι

Η Κρητική μούσα δεν είναι κόρη με ξέπλεκα ξανθιά μαλλιά, είναι μελαχρινή ματιά προς το φεγγάρι με την καρδιά στο κόκκινο και την ψυχή στα μαύρα.

Ο Δημήτρης Σαλούστρος απαγγέλλει, σχολιάζει και τραγουδά, ο Δημήτρης Μπαλλής και ο Γιάννης Σαλούστρος συνοδεύουν με μουσική και τραγούδι.

Στο χώρο του Art Cafe λειτουργεί έκθεση ζωγραφικής του Κώστα Στάμου

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου στις 9:30 το βράδυ

στο Art Cafe Αστραδενή, Έρκυνας 5 Λιβαδειά.
Τηλέφωνο επικοινωνίας για κρατήσεις 22611 00920

6 Δεκ 2010

Η Έλενα Χουζούρη την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου στις 8 το βράδυ στο εντευκτήριο του περιοδικού Εμβόλιμον στα Άσπρα Σπίτια της Παραλίας Διστόμου


Η Έλενα Χουζούρη

Την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου στις 8 το βράδυ
στο εντευκτήριο του περιοδικού μας Εμβόλιμον  
στα Άσπρα Σπίτια της Παραλίας Διστόμου

για το βιβλίο θα μιλήσει ο δ/ντής του περιοδικού,
ποιητής Γιώργος Χ. Θεοχάρης 

Το μυθιστόρημα "Πατρίδα από βαμβάκι" διαδραματίζεται στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν και στη Θεσσαλονίκη από το 1949 έως το 1967.
Ο ήρωας είναι ένας γιατρός που ακολουθεί τη μοίρα της αναγκαστικής πολιτικής προσφυγιάς μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού.
Το 1967 θα επιλέξει μια δεύτερη πολιτική προσφυγιά για να βρίσκεται πιο κοντά στην Ελλάδα.
Στο τραίνο Τασκένδη-Μόσχα αναλογίζεται όλη τη μέχρι τότε διαδρομή του.

Οράματα, διλλήματα, ενοχές, ιδεολογικές συγκρούσεις, ένας μοιραίος παράνομος έρωτας με μια Ρωσίδα κι ένα αναπάντεχο μυστικό που αποκαλύπτεται πολλές δεκαετίες αργότερα. Ένα μυθιστόρημα για ένα κομμάτι του ελληνισμού που έζησε με τη ρετσινιά του αποδιοπομπαίου τράγου και βίωσε ως το κόκαλο την τραγικότητα της Ιστορίας.

Ένα μυθιστόρημα για την απώλεια και τον αποχωρισμό.

Η ταινία «Το μόνο της ζωής του ταξείδιον» την Τρίτη στις προβολές της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς


Συνεχίζονται οι προβολές ταινιών που βασίζονται σε λογοτεχνικά κείμενα και πραγματοποιεί η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λεβαδείας. Στη δεύτερη προβολή του κύκλου θα προβληθεί η ταινία του Λάκη Παπαστάθη «Το μόνο της ζωής του ταξείδιον», που είναι βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού. Βασικός πρωταγωνιστής είναι ο ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης.
Στα τέλη του 19ου αιώνα ο συγγραφέας Γεώργιος Βιζυηνός κλείνεται σε ψυχιατρικό άσυλο στην Αθήνα. Λίγο πριν έχει ξεσπάσει το ερωτικό του πάθος για τη δωδεκάχρονη Μπετίνα. Ζώντας έγκλειστος προσπαθεί να θυμηθεί την παιδική του ηλικία στην Κωνσταντινούπολη και τη Θράκη. Παράλληλα ξαναδιαβάζει και το λογοτεχνικό του έργο, που στηρίζεται σε αυτές τις μνήμες. Το βίωμα αλλά και η λογοτεχνική του επεξεργασία μπλέκονται στο ταραγμένο του μυαλό. Κυρίαρχο πρόσωπο των αναμνήσεών του είναι ο πολύ ηλικιωμένος παππούς του που έζησε τα δέκα πρώτα χρόνια της ζωής του ντυμένος κορίτσι. Έκρυβε το φύλο του για να αποφύγει να υπηρετήσει στο στρατό. Ο παππούς του Βιζυηνού έζησε όλη του ζωή του μέσα στα παραμύθια και το όνειρο, διαμορφώνοντας κατά κάποιο τρόπο τον ψυχισμό του εγγονού του.
Η ταινία θα προβληθεί την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Λιβαδειάς (Δωδεκανήσου 5 )  στις 9 μμ.

1 Δεκ 2010

Με το μυθιστόρημα ΑΠΟΨΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΦΙΛΟΥΣ η Σύγχρονη Έκφραση συνεχίζει τον κύκλο εκδηλώσεων "Η επιστροφή του πολιτικού μυθιστορήματος"

Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
σας προσκαλούν στην παρουσίαση
του νέου μυθιστορήματος
της Σοφίας Νικολαΐδου
ΑΠΟΨΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΦΙΛΟΥΣ
την Κυριακή, 5 Δεκεμβρίου 2010, στις 8:00 μ.μ., 
στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
(Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, πρώην Πεσ. Μαχητών, Λιβαδειά). 
Η Σοφία Νικολαΐδου θα μιλήσει για το βιβλίο της
και θα συζητήσει με το κοινό.

Παρακολουθείστε ένα βιντεάκι που προσπαθεί να μεταδώσει λίγη από την ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος της Σοφίας Νικολαΐδου ΑΠΟΨΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΦΙΛΟΥΣ 




και περισσότερες πληροφορίες αναζητήστε στο blog του βιβλιοπωλείου με κλικ ΕΔΩ

29 Νοε 2010

Συναυλία με έργα Σοπέν και Σούμαν το Σάββατο 4/12/10 στο Τροφώνιο Ωδείο


Το ΤΡΟΦΩΝΙΟ ΩΔΕΙΟ  διοργανώνει συναυλία 
με αφορμή  της  διπλής επετείου 
των 200 χρόνων από τη γέννηση του Φ.Σοπέν και του Ρ.Σούμαν
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ερμηνείες έργων τους,  
από μαθητές & καθηγητές  της σχολής 
Πιάνου, βιολιού, βιολοντσέλου
ενώ  παράλληλα η Ελένη Κωνσταντάκη 
καθηγήτρια μονωδίας του Ωδείου
θα ερμηνεύσει  lieder του Ρ. Σούμαν .
Θα γίνει αναφορά στη ζωή και στο έργο των συνθετών 
καθώς και  παρουσίαση σε  οθόνη (με powerpoint)
Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί 
το ΣΑΒΒΑΤΟ στις 4 Δεκεμβρίου  2010 και ώρα 7.00μ.μ 
στην αίθουσα συναυλιών του ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ ΩΔΕΙΟΥ.

27 Νοε 2010

Πώς η υποψία μπορεί να σε μεταμορφώσει… ο συγγραφέας Κώστας Κατσουλάρης στο ΕΜΒΟΛΙΜΟΝ την τρίτη 30/11/2010

Ένας άντρας πείθεται ολοένα και περισσότερο, από μικρές ενδείξεις που στο
μυαλό του μετατρέπονται σε ισχυρές αποδείξεις, ότι ένας άλλος άντρας έχει
κερδίσει την καρδιά και το κορμί της γυναίκας του. Οι λογικοφανείς υποψίες
του θα εξελιχθούν σε έμμονη ιδέα και θα οδηγήσουν τη σχέση στα έσχατα
όριά της.
Ο δρόμος για την κόλαση των ανδρών είναι στρωμένος με λογικές σκέψεις.
Μια ιστορία ζήλιας και απώλειας: πώς η υποψία μπορεί να σε μεταμορφώσει…

Ελάτε στο εντευκτήριό μας, στα Άσπρα Σπίτια
της Παραλίας , Διστόμου,
να γνωρίσουμε τον συγγραφέα Κώστα Κατσουλάρη
και την εξαιρετική του νουβέλα.

20 Νοε 2010

Ταινίες που βασίζονται σε λογοτεχνικά κείμενα από τη βιβλιοθήκη Λιβαδειάς


Κύκλο προβολών ξεκινά φέτος η Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς. Θα προβληθούν ταινίες που βασίζονται σε λογοτεχνικά κείμενα.
Συγκεκριμένα:
  • ΤΡΙΤΗ 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010, 9μ.μ. - «Η ΦΟΝΙΣΣΑ» ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΦΕΡΡΗ
  • ΤΡΙΤΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010, 9μ.μ. - «ΤΟ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ» ΤΟΥ ΛΑΚΗ ΠΑΠΑΣΤΑΘΗ
  • ΤΡΙΤΗ 18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011, 9μ.μ. - «Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ 9» ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΙΟΠΑΧΑ
  • ΤΡΙΤΗ 1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011, 9μ.μ. - «Η ΖΩΗ ΕΝΑΜΙΣΙ ΧΙΛΙΑΡΙΚΟ» ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΣΙΣΚΟΠΟΥΛΟΥ
Οι προβολές θα γίνουν στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ, Δωδεκανήσου 5 - Πληροφορίες: 22610-89970
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

19 Νοε 2010

Οι Sequence Theory Project την Παρασκευή 19/11 στο Art Cafe Αστραδενή


Η Αστραδενή φιλοξενεί τους Sequence Theory Project για να μας χαρίσουν ήχους trip hop ατμοσφαιρικής μουσικής σε συνδυασμό με indie, jazz, folklore και όπερα. Την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου στις 9.30 το βράδυ. Με συντροφιά τα πεφταστέρια δίπλα στο ποτάμι.

«Ένα κορίτσι ονειρεύτηκε τον κόσμο γεμάτο ελπίδα, μα οι φωτιές των ισχυρών έκαψαν την ελπίδα της! Η προσευχή της ήταν σ’ ένα πεφταστέρι ευχή για να ξανάρθει η ελπίδα στη Γη ». Sequence Theory Project (Aira, the clown girl concept)

Οι Sequence Theory Project σχηματίστηκαν το 2006 απ' τον Orfeus (samples, synths, dj'ing, παραγωγή) και τη Melendy (πιάνο, synths, τρομπέτα, ακορντεόν, φωνητικά) και στη συνέχεια από τον Kostas A στο μπάσο. Ο ήχος τους είναι μια ανάμειξη trip hop ατμοσφαιρικής μουσικής σε συνδυασμό με jazz, indie pop, folk στοιχεία και όπερα.
Το όνομα του σχήματος είναι εμπνευσμένο από την ακολουθία (sequence) που διέπει τις ανθρώπινες συναντήσεις και πράξεις, που καθορίζουν εν τέλει τη ζωή μας και από μια φράση του Εμίλ Ζολά από το βιβλίo "Οι Παθογένειες της Δημοκρατίας" που λέει "....πιστεύω σε μια διαρκή αλληλουχία των ανθρωπίνων εκφράσεων, σε μια ατέλειωτη πινακοθήκη ζωντανών πινάκων". Οι Sequence Theory Project είναι μια ακολουθία αντιλήψεων, ανθρώπων, ιδεών, συναντήσεων και συναισθημάτων . Πιστεύουν ότι οι ακολουθίες "διέπουν " τη δομή μιας μουσικής αλλά και τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά οδηγώντας τον σε επιλογές που καθορίζουν εν τέλει την πορεία της ζωής του . Η δική τους θεωρία της ακολουθίας λέει πως σε κάθε ενέργεια της ανθρώπινης έκφρασης είναι απαραίτητη η διατήρηση της ουσίας της ίδιας της ύπαρξής μας αλλιώς αυτή θα αφανιστεί μέσα στην υλιστική υστερία των καιρών.
Η μουσική τους πηγάζει από έντονα συναισθήματα νοσταλγίας των παιδικών μας χρόνων και θλίψης για τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατώνται καθημερινά στο όνομα του χρήματος, της εξουσίας, της τάξης και της δήθεν παγκόσμιας ειρήνης. Η μελαγχολία είναι ένα χαρακτηριστικό που υπάρχει έντονα στους στίχους τους γιατί όπως χαρακτηριστικά δηλώνουν: «μας πληγώνει η ταπείνωση και ο εξευτελισμός του ανθρώπου απ'τον άνθρωπο, η καταστροφή της φύσης και αισθανόμαστε συνένοχοι που υπάρχουμε σ'έναν κόσμο που τα πάντα είναι εμπορεύσιμα με κάθε αθέμιτο τρόπο και που χιλιάδες παιδιά γίνονται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης ή βιώνουν την απόλυτη εξαθλίωση. Αυτό που μας εξαγνίζει είναι να δημιουργούμε με τη μουσική μας ένα σκηνικό παραμυθιού και να αφυπνίζουμε σ'αυτούς που την ακούν συναισθήματα αυτής της παιδικής αθωότητας και αφέλειας που εκλείπει». Hχογραφούν με δικό τους εξοπλισμό και προσπαθούν να έχουν τη μουσική τους προσβάσιμη σε όλους και τους αρέσει να παίζουμε κυρίως σε ελεύθερους χώρους, στο δρόμο, σε αυτόνομα στέκια, φεστιβάλ και αίθουσες με χαμηλή τιμή εισόδου.
Στα μέσα του 2006 ανάρτησαν τα πρώτα τους κομμάτια (erasers , missing children theme, toyland) στο myspace. Το 2008 δημοσιοποίησαν τις πρώτες τους παραγωγές με τίτλο "Whispers Of a Tree". Κατά καιρούς κι άλλοι μουσικοί έχουν συμβάλει στις παραγωγές τους με το δικό τους ιδιαίτερο στίγμα. Συνεργάζονται αρκετά χρόνια σε αυτόνομες εκδηλώσεις, ανεξάρτητες θεατρικές παραγωγές, μουσικά και παραστατικά δρώμενα. Πρόσφατα επένδυσαν με τη μουσική μας την παράσταση «hungry anyone?» της Αθηνάς Παππά που παρουσιάστηκε πέρσι στο θέατρο επί Κολονώ και θα παίζεται από Δεκέμβρη στο "Ίδρυμα ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ" στο BLACK BOX. Τον περασμένο Σεπτέμβριο κυκλοφορήσαν σε μια ανεξάρτητη προσπάθεια το πρώτο τους demo album με τίτλο "TOYLAND" και μπορεί να το βρει κανείς στα διάφορα event τους. Το artwork έχουν επιμεληθεί οι "fabrique des Reves". Όποιος θέλει να βρει τη μουσική τους δεν έχει παρά να πληκτρολογήσει «sequence theory project toyland download» και να κατεβάσει απ ευθείας στο pc του η μπορεί να τα ακούσει live streaming στο myspace.
Οι Sequence Theory Project είναι τελικά ένα αυτοδιαχειριζόμενο project και υπόσχονται να διατηρήσουν όλη αυτή τη θεωρία τους μακριά από τους περιορισμούς και το άγχος της μουσικής βιομηχανίας καθώς και την κερδοσκοπία των εταιριών.

16 Νοε 2010

Πέρα από κάθε πρόβλεψη η συμμετοχή των πολιτών της Λιβαδειάς στην παρουσίαση του βιβλίου του Τούρκου Υπ.Εξ. Νταβούτογλου


Πέρα από κάθε προηγούμενο και πρόβλεψη, το πλήθος  των φίλων τη Δευτέρα το βράδυ 15/11/2010 στο βιβλιοπωλείο μας, δημιούργησε μια ανεπανάληπτη εικόνα  ενώ δεκάδες άλλοι φίλοι αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν αδυνατώντας να εισέλθουν.
Ήταν μια επιβράβευση και μια ουσιαστική ψήφος εμπιστοσύνης πιστεύουμε, για τη δουλειά που κάνουμε επί 19 ολόκληρα χρόνια κάθε δεκαπέντε  μέρες και εκφράστηκε μια μέρα ακριβώς μετά τη θριαμβευτική επικράτηση της αποχής, του λευκού και του άκυρου στις εκλογές.
Είναι και μια απόδειξη ότι η κοινωνία  όχι απλά δεν αδιαφορεί αλλά βρίσκεται πολύ πιο μπροστά και προσδοκά κάτι διαφορετικό από τις κοντόφθαλμες κομματικές ηγεσίες του τόπου.
Με κλικ στον σύνδεσμο του βιβλιοπωλείου 

παρακολουθείστε ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ


3 Νοε 2010

Λιβαδειά: η πόλη τέρας στα μάτια μιας ξένης και η μαγεία της ζωγραφικής στη σχολή της Χιόνας

Έργο μαθήτριας στη σχολή ζωγραφικής της Χιόνας

Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα http://www.protagon.gr/ στις 4/10/2010. Είτε μας αρέσει είτε όχι αυτή είναι η εικόνα της πόλης μας στα μάτια μιας ξένης. Μια ανάρτηση αφιερωμένη σε όλους όσους αντιστέκονται με έργα και όχι με λόγια στην καθημερινή αλλοτρίωση και υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας στη Λιβαδειά.


της Ρέας Βιτάλη

Διάβασα σ΄ ένα απόκομμα «Ο παράδεισος είναι τόπος για δεύτερους ρόλους». Συγκλονιστικό! Θα συμπλήρωνα ότι ο παράδεισος είναι προορισμός για οργανωμένα ταξιδιωτικά γκρουπ. Προτιμώ τους αυτόνομους ταξιδευτές. Που ανακαλύπτουν το ταξίδι παντού. Μ΄αυτή την αρχή, έχω τραβήξει κάτι ταξίδια! Ξωτικά του κερατά! Σε μποτιλιάρισμα στη Σταδίου, στο δρομάκι της Καλλίδρομίου, στα Πετράλωνα το βράδυ, σε καταυλισμό τσιγγάνων στη Θήβα… Να προχθές για παράδειγμα, ο Γιάννης μου είπε «έχεις δυο ώρες διορία στη Λειβαδιά. Τόσο χρειάζομαι για να τελειώσω μια δουλειά. Κάτι ενδιαφέρον θα βρεις εσύ…» Άκου λέει!
Η Λειβαδιά είναι μια πόλη τέρας, όπως τόσες και τόσες άλλες στην ελληνική επικράτεια. Με όλα τα αντιπροσωπευτικά στοιχεία νεοελληνικής αισθητικής. Πόλη «κάνω ότι βολεύει την πάρτη μου»… Τόσο ξεκάθαρο ως φιλοσοφία. Αναρχία, τσαπατσουλιά, ταμπέλες… Πόλη γκρι!Και για να βοηθήσουν την εικόνα της, τραβάνε πεζόδρομους. Το χτικιό του σύγχρονου. Σαν κολόνια σε βόθρο. Και δω που τα λέμε βολεύει, αφού αν μη τι άλλο μπορείς να χαζεύεις κόσμο στις καφετέριες. Να μετράς καλαμάκια σε καφέδες. Μιλάμε για καφέ! Από διάτρηση στομάχου θα πάμε ως λαός. Τσατάλια τα νεύρα μας!

Και οι κυρίες…Τόσο περιποιημένες. Το γαλλικό μανικιούρ και πεντικιούρ δρέπει νύχια στην επικράτεια! Διασχίζω τον πεζόδρομο που οδηγεί στην κεντρική πλατεία. Zara, Armani, Φούρνος, Kosta Boda κρύσταλλα δια εορτάς και γάμους, προποτζίδικο και εσώρουχα μαύρο-κόκκινα που πάνε με μαστίγιο σετ. Έχει χρόνο και μεράκια η επαρχία! Φτάνω στην κεντρική πλατεία. Λαμποκοπάει καινούργιο. Τα σιντριβάνια δουλεύουν, τα μάρμαρα αστράφτουν, το στραγγαλισμένο ελάχιστο πράσινο ανασαίνει προς το παρόν… Μέχρι να παραδοθεί στις γόπες ως τασάκι. Έργο τέχνης επί της πλατείας ούτε λόγος… Σε καμία σχεδόν πρωτεύουσα ή πόλη ή χωριό δεν θα βρεθεί φιλόξενος χώρος εν Ελλάδι για ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση. Πάντα κάτι ηρωικό, μνημειακό, με σταγόνες αίμα μπολιασμένο, αντιστασιακό, φόρος τιμής… Σε μια χώρα που έχει χεσμένη και καθόλου επεξεργασμένη ιστορική μνήμη, οι πλατείες εμπεριέχουν μόνο μνήμη. Περίεργη εμμονή!

Μετά την κεντρική πλατεία αρχίζει η παλιά, ας πούμε αγορά… Εδώ ας σταθώ. Μπουτίκ με ταμπέλα «Αθηναία». Εις μνήμην ενός παρελθόντος που η Αθήνα ήταν κάτι σε ομφαλό New York. Πιο κάτω άλλη λατρεμένη ταμπέλα «Κοκέτα»! Παραδίπλα Οίκος Νυφικών…Τα κύματα του Δουνάβεως σε αναπαράσταση με σατέν ύφασμα. Σετάρεται τέλεια με μαλλί μπούκλα, με «μυτάκια» ως κάγκελο στα μάτια και βάψιμο Μήδειας… Δόξα και τιμή στον Αλμοδοβάρ! Παρακεί ανδρικά υποδήματα. Σπάω το έρμο μυαλό μου! Ποιος άνδρας και σε ποια ακριβώς εκδήλωση φοράει άσπρο σκαρπίνι με μυτερή τύπου Δάνδη μύτη ή ψευτοκροκόδειλο με αντίστοιχη μύτη; Ακολουθεί κατάστημα με κοστούμια ανδρικά… Στη σειρά ακέφαλες κούκλες. Το τελείωμα στο μπατζάκι πιάνεται με παραμάνα, το δεξί χέρι σε όλες τις κούκλες πλαγιοόρθιο σαν σε νάρθηκα. Μπράβο κουστουμιά ο σακάτης!

Περπατώ εις το «δάσος» του παρελθόντος… Φωτογραφείο. Ζευγάρι σε στάση νευροκαβαλίκεμα για το φιλί μέσα στο αυτοκίνητο μετά την γαμήλια τελετή. Σε άλλη φωτό νύφη και γαμπρός μπροστά από τοπίο με καταρράκτη σε ταπετσαρία. Α ρε Ρίτσαρντ Χάμιλτον τι έχασες! Άλλη φωτό από βάφτιση. Έρμο παιδί να γανιάζει και συγχρόνως να φοράει παπιγιονάκι και καπέλο τζόκει! Μυστήριο-μαρτύριο… Περπατώ. Ξαφνικά κοντοστέκομαι. Ένας πίνακας καταπληκτικός ακουμπισμένος στο δρόμο σχεδόν…Χύμα. Πρόσωπα πολλά στη σειρά. Μοιάζει με έργο του Σακαγιάν. Μια πόρτα νεοκλασικού ανοιχτή αλλά καμία ένδειξη για το τι είναι. Μια σκάλα πανέμορφη ξύλινη σαν γλυπτό. Τοίχοι στο χρώμα του ροδιού, κόκκινοι. Δεν έχω δει πιο ωραίο χρώμα…Ανεβαίνω…Μισή ντροπή δική μου, μισή… Μα τι να ’ναι; Που να οδηγεί η σκάλα; Φτάνω σε σαλονάκι βελούδινο και δυο κυρίες με κοιτάζουν παραξενεμένες «Μη με ρωτήσετε γιατί μπήκα στο χώρο σας…» ψελλίζω αμήχανα «κάτι μου είπε ότι εδώ συμβαίνει κάτι ενδιαφέρον. Δεν είμαι από εδώ…», «Αυτό φαίνεται. Καθίστε»… Και κάθισα. Και βρέθηκα σε μια σχολή ζωγραφικής μαγική. Για παιδιά. Και χάζεψα έργα συγκλονιστικά. Και γνώρισα την Χιόνα Μπαδήλα που διδάσκει ζωγραφική και ιστορία της τέχνης εδώ και επτά χρόνια, αφού σπούδασε και θέλησε να γυρίσει στον τόπο της. Και ήταν τόσο δύσκολο να της πάρεις κουβέντα! Καμία πρεμούρα να μιλήσει ή να διατυμπανίσει τη δουλειά της…Όσο κανείς μας δεν έχει πρεμούρα να διατυμπανίσει ότι αναπνέει… Φαντάσου τι ανάσα για τα παιδιά…

Τα καβαλέτα στη σειρά. Η έκφραση! Μεγάλη υπόθεση… Κατέβηκα τη σκάλα χαρούμενη. Ο παράδεισος είναι τόπος για δεύτερους ρόλους. Θα συμπλήρωνα ότι ο παράδεισος είναι προορισμός για οργανωμένα γκρουπ…Προτιμώ τους αυτόνομους ταξιδιώτες που ανακαλύπτουν ταξίδια εκεί που δε φαντάζεσαι. Αυτά σκεφτόμουν ενώ μια τσιγγάνα με πήρε στο κατόπι (στη Λειβαδιά ζούνε πολλοί τσιγγάνοι). «Δώσε μου κάνενα ευρώ να σου πω τη μοίρα σου! Πολύ μάτι έχεις, πολλή γλωσσοφαγιά… Εσύ είσαι καλός άνθρωπος! Δώσε μου κανένα ευρώ…Εσύ κοπέλα μου θα πας στον παράδεισο…» Φτου σου ατυχία! Τρέχω να προλάβω κόλαση…Ευτυχώς είναι κοντά…

Υ.Γ Στην θέση της ονομασίας «Λειβαδιά» βάλτε όποια νεοελληνική πρωτεύουσα θέλετε… Ηράκλειο, Λάρισα… Σε όλες κολλάει μια χαρά το κείμενο.Για νάμαστε δίκαιοι. Πόλεις καρμπόν…

29 Οκτ 2010

Το μουσικό σχήμα ΝΕΦΕΛΟΠΕΤΡΑ στο Art Cafe το Σάββατο 30/10 και ώρα 21.30


Η Αστραδενή με ξεχωριστή χαρά φιλοξενεί αντίγραφα έργων του αναγνωρισμένου συντοπίτη μας ζωγράφου Θεόδωρου ΛαζαρήΗ πρωτοβουλία ανήκει στον Σπύρο Γουργιώτη που μας δάνεισε 20 φωτοαντίγραφα από πίνακες του ζωγράφου με σκοπό να ευαισθητοποιήσει το κοινό της πόλης.
Για το λόγο αυτόν η Αστραδενή δημιουργεί μια ξεχωριστή μουσική βραδιά αφιερωμένη στο ζωγράφο με το μουσικό σχήμα Νεφελόπετρα. Η Νεφέλη Μαρκάκη (βιολί), ο Πέτρος Πολίτης (ακουστική κιθάρα) και η Ελένη Τόλια (φωνητικά και ακορντεόν) θα υφάνουν ένα μελωδικό μουσικό μωσαϊκό από δικές τους συνθέσεις αλλά και μουσικές του κόσμου. Θα χαρούμε με την παρουσία σας.
Σάββατο 30 Οκτωβρίου 21:30, για κρατήσεις 22611-00920, Art Cafe Αστραδενή, Έρκυνας 5 Λιβαδειά. Έργα του Θεόδωρου Λαζαρή εδώ

Ακολουθεί δελτίο τύπου του Σπύρου Γουργιώτη

Η ποιητική διάθεση ενός σπουδαίου Έλληνα ζωγράφου του περασμένου αιώνα, αποτυπωμένη πάνω στον καμβά των έργων του με αγάπη και ευαισθησία, χάνεται σήμερα εξ αιτίας της αδιαφορίας των υπευθύνων της πόλης του.
Ο Λειβαδίτης ζωγράφος Θ. Λαζαρής ( 1885-1978) σπούδασε στη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με υποτροφία του δήμου έχοντας δασκάλους του, τον Α. Γερανιώτη, τον Γ. Ροϊλό και τον Γ. Ιακωβίδη.
Έχει εκθέσει έργα του στο εξωτερικό και στην Ελλάδα και έχει πάρει τιμητικές διακρίσεις όπως το Μετάλλιο της πόλεως των Παρισίων το 1965 και το Παράσημο του πατριάρχου της Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής την ίδια χρονιά. Το 1975 οργανώθηκε μεγάλη αναδρομική έκθεση του στην Εθνική Πινακοθήκη.
Με τις προσωπογραφίες του, τις γυμνογραφίες του, και τις τοπιογραφίες του υμνεί τη φύση και τον άνθρωπο κατά ιδιαίτερο τρόπο, προκαλώντας βαθιές ψυχικές συγκινήσεις.
Χαρισματικοί χρωματισμοί αναδεικνύουν τα παιχνιδίσματα της σκέψης και της φαντασίας του. Πολλά έργα του είναι αφιερωμένα στο ποτάμι της Έρκυνας και στα σπίτια της παλιάς Λιβαδειάς, φανερώνοντας έτσι την αγάπη του γι’ αυτόν εδώ το τόπο. Επίσης έχει αγιογραφήσει πολλούς ναούς της περιοχής μας.
Χάρισε στην πόλη του 72 έργα του και το 1992 ξεκίνησε η λειτουργία της Δημοτικής Πινακοθήκης 
με την έκθεση των έργων του Λαζαρή. Δυστυχώς όμως, ως συνήθως, πολύ σύντομα διακόπηκε η λειτουργία της, ως αβάσταχτο οικονομικό βάρος για τον δήμο. Έκλεισε οριστικά όταν στο πνευματικό κέντρο της πόλης μας εγκαταστάθηκε το πανεπιστήμιο. Έκτοτε καμία δημοτική αρχή δεν φρόντισε για την ίδρυση ενός νέου πνευματικού κέντρου και πινακοθήκης, στερώντας έτσι από τους πολίτες και τους επισκέπτες της Λιβαδειάς αυτόν τον ύμνο της τέχνης και του πολιτισμού. Με την ελπίδα ότι κάποιοι υπεύθυνοι θα ευαισθητοποιηθούν απ’αυτή την πολιτιστική ασχήμια και ότι πολλοί θα μάθουν για τον σπουδαίο αυτόν ζωγράφο, εκθέτω σ’ αυτόν εδώ το χώρο 20 φωτοαντίγραφα αντιστοίχων έργων του.
Φυσικά μέσα από φωτοαντίγραφα δεν μπορεί κανείς να διακρίνει τη καθαρότητα της ψυχής του καλλιτέχνη. Απλά αναδεικνύεται το πρόβλημά μας.
Σπύρος Γουργιώτης
Λιβαδειά 2010

20 Οκτ 2010

Παρουσίαση του βιβλίου ΔΙΣΤΟΜΟ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 1944 ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ τη Δευτέρα 25 Οκτωβρίου στη Λιβαδειά


«Εκδώσαμε ένα βιβλίο που στέκεται
με απέραντο σεβασμό απέναντι
στο μαρτυρικό Δίστομο και την Ιστορία»


Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
και ο Γ. Χ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ παρουσιάζουν το βιβλίο τους
ΔΙΣΤΟΜΟ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 1944, Το ολοκαύτωμα

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΥΜΠΕΡΑΤΟΣ
ιστορικός, διδάσκων στο Πάντειο Παν/μιο
θα μιλήσει με θέμα
ΔΙΣΤΟΜΟ: ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΜΙΑΣ ΣΦΑΓΗΣ

τη Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010, ώρα 8.00 μ.μ.
στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ,
Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, (πρώην Πεσ. Μαχητών), Λιβαδειά.


Κριτικές - Παρουσιάσεις από τις εφημερίδες












Περισσότερες πληροφορίες μς κλικ ΕΔΩ
και για ακόμα περισσότερες ΕΔΩ

19 Οκτ 2010

Ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς την προσεχή Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010 στο περιοδικό Εμβόλιμον, στα Άσπρα Σπίτια


Ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς θα είναι κοντά μας την προσεχή Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010 στο εντευκτήριο του περιοδικού Εμβόλιμον, στα Άσπρα Σπίτια

Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1994 και με το Βραβείο Καβάφη το 2009. Στίχοι του μελοποιήθηκαν από τους: Μ. Θεοδωράκη, Ν. Ξυδάκη, Λ. Μαχαιρίτσα, Π. Θαλασσινό κ. ά.

Στο εντευκτήριο του περιοδικού μας θα παρουσιάσουμε το φετινό βιβλίο του Μ. Γκανά «Γυναικών – μικρές και πολύ μικρές ιστορίες». Ηρωίδες του βιβλίου είναι γυναίκες, διαφορετικής ηλικίας και κοινωνικής κατάστασης, από θελκτικές νεαρές μέχρι τη γριούλα του χωριού που κοιτάζει τα ροζιασμένα χέρια της. Το βλέμμα που παρατηρεί και καταγράφει είναι πάντοτε αντρικό.

Το βιβλίο βρίσκεται στα 10 πρώτα ευπώλητα από την ημέρα που κυκλοφόρησε

Σας περιμένουμε!

4 Οκτ 2010

Δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι ! Μια εκδήλωση για τις ανθρώπινες σχέσεις και τον εγωκεντρισμό με ομιλητή το Νίκο Σιδέρη




Ο Νίκος Σιδέρης συγγραφέας του βιβλίου
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ. ΓΟΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ !
Και πάλι μαζί μας !!!

Το βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
και οι εκδόσεις
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου
του
Νίκου Σιδέρη
ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΟΝΟ ΕΣΥ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ!

την
Κυριακή, 10 Οκτωβρίου 2010, στις 8:00 μ.μ.,
στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
(Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη 49, πρώην Πεσ. Μαχητών, Λιβαδειά).

Ο
Νίκος Σιδέρης θα συνομιλήσει με το κοινό για το νέο του βιβλίο.


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Κάθε άνθρωπος, κάθε μέρα, συναντά εκδηλώσεις ενός ιδιότυπου εγωκεντρισμού. Στο πλαίσιο μιας ανθρώπινης σχέσης, κάποιος να φέρεται δίχως να λογαριάζει τον άλλον. Να παραβλέπει την πρωταρχική πραγματικότητα, που είναι ότι, στην ανθρώπινη σχέση, δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι!
Πώς προκύπτει αυτό; Τι μπορώ να κάνω γι’ αυτό; Η καλλιέργεια της ανθρώπινης σχέσης έχει βάση την επίγνωση, άξονα τη συναισθηματική ευθύνη και οδηγό δυο πράγματα απλά: Σεβασμό κι εναρμόνιση — μαζί με μια σωτήρια δόση χιούμορ.

ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Αναμφισβήτητα, ο Νίκος Σιδέρης γνωρίζει καλά να ερμηνεύει και να κατανοεί σε βάθος την ανθρώπινη συμπεριφορά. Και με τη βοήθεια του ιδιαίτερα ευχάριστου και εύληπτου λόγου του ο αναγνώστης μπορεί να αναγνωρίσει μέσα στις σελίδες του βιβλίου αυτού τον εαυτό του και να χρησιμοποιήσει τα προτεινόμενα εργαλεία, ώστε να δημιουργήσει σχέσεις πιο ουσιαστικές και αρμονικές.
Δήμητρα Καραμολέγκου, ΔΙΑΒΑΖΩ, Σεπτέμβριος 2010

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (www.siderman.gr)
Ο Νίκος Σιδέρης γεννήθηκε το 1952 στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ιατρική Αθηνών. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (ειδικότητα ψυχιατρικής, νευροψυχολογία-νευρογλωσσολογία, ιστορία). Είναι διδάκτωρ του τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, διδάσκων ψυχαναλυτής της Ψυχαναλυτικής Σχολής του Στρασβούργου (Ε.P.S.) και μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ψυχανάλυσης (FEDEPSY). Εργάζεται στην Αθήνα ως ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και οικογενειακός θεραπευτής. Έχει διδάξει, μεταξύ άλλων, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Κολλέγιο Αθηνών, στο Deree College. Διδάσκει στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ το μάθημα «Αρχιτεκτονική και Ψυχανάλυση» και στην ΑΣΚΤ το μάθημα «Εικαστική δημιουργία και Φαντασίωση του Καλλιτέχνη: Το παράδειγμα του ερωτισμού». Έχει εκδώσει μελέτες, δοκίμια καθώς και ποίηση και πεζογραφία. Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του: Όπως ειπώθηκαν εκεί και ακούστηκαν: Μυστικά και αλήθειες από το ντιβάνι του ψυχαναλυτή (2008), Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν! (2009, περισσότερα από 60.000 αντίτυπα).